درمان مشکل سوزش کلیه در روزه داران - آقای معلم

عفونت و سوزش کلیه یکی از بیماری های کلیوی است که در زمان تشنگی و گرسنگی طولانی مدت در روزه داران تشدید یافته و مسائلی را برای آن ها بوجود می آورد. سوزش کلیه یا سوزش مجرای ادرارکه با تکرر ادرار و تغییر رنگ ادرار همراه است علل گوناگونی دارد که عفونت یا سنگ ادراری از جمله این دلیل هاست.

گاهی در آزمایش ادرار یا کشت ادرار نشانی از عفونت یا سنگ ادراری دیده نمی گردد. در پزشکی نوین به درمان علائم و تسکین سوزش ادرار پرداخته می گردد بدون آنکه دلیل اصلی آن شناسایی و درمان گردد.

این مشکل که در روزه داری های تابستانی و در شرایط تشنگی و گرسنگی طولانی تشدید می گردد، ممکن است الزاماً ناشی از عفونت ادرار یا سنگ ادراری نباشد بلکه به دلیل سوء مزاج گرم ساده یا مادی در کلیه و مجاری ادرار و مثانه رخ دهد.

در روزه داری با تشنگی و گرسنگی سوءمزاج گرم کلیه و دیگر اجزای دستگاه ادرار، تشدید می گردد و به دستگاه ادراری و دیگر بخش های بدن آسیب می رساند.

سوءمزاج گرم کلیه با علائمی مانند سرگیجه، حالت تهوع، تلخی دهان و سردرد همراه است برای درمان این بیماری بهتر است نوشیدنی و خوراکی های سرد مصرف کنید.

برای درمان سوءمزاج گرم کلیه نوشیدن شربت سکنجبین رقیق شده با آب هندوانه، خوردن کاهوی خرد شده در سکنجبین نعنا، نوشیدن شیره تخم خربزه 4 تا 5 بار در روز و هربارپس از دو ساعت بعد از غذا مفید است.

دقت داشته باشید که این توصیه ها را تا یک روز پس از برطرف علائم ادامه دهید و در طول درمان، باید از هرنوع نوشیدنی و خوراکی گرمی بخش خودداری کنید و اگر علائم شما با روزه داری تشدید شد و با این دستورالعمل ها نیز برطرف نشد نباید روزه بگیرید.

بیماری مزمن کلیه، بیماری بلند مدتی است که تدریجی عملکرد کلیه ها از دست می رود و می تواند به پنج مرحله براساس شدت بیماری طبقه بندی گردد و حدود 13 درصد از جمعیت قطر را تحت تاثیر قرار می دهد.

دسته بندی شدت بیماری کلیوی یک بیمار می تواند نشان دهد آیا او قادر خواهد بود با امنیت کامل روزه بگیرد یا خیر. به عنوان مثال، بیماران مبتلا به نارسایی حاد کلیوی، تا زمانی که به طور کامل بهبود یابند، نباید روزه بگیرند.

با این حال، بیماران مراحل مختلفی از (بیماری کلیه) دارند و بیمارانی که در مرحله سه یا بالاتر تشخیص داده می شوند روزه توصیه نمی گردد که به سرعت آب بدن را حفظ و آن ها را مستعد اختلال عملکرد کلیه و آسیب کلیوی نمایند.

امتناع از غذا و آب ساعت های طولانی می تواند منجر به خشکی گردد. بیماران باید با پزشک مشورت نمایند تا شدت بیماری آن ها و خطرات بالقوه مرتبط با روزه گرفتن را ارزیابی نمایند.

همو دیالیز (نوعی از درمان کلیوی جایگزین) معمولا سه بار در هفته دیالیز انجام می دهند و نمی توانند به خاطر مصرف مایعات در طی این دوره روزه بگیرند؛ با این حال، این بیماران در طول بقیه هفته می توانند روزه بگیرند.

به بیماران پیوند کلیه توصیه می گردد که از روزه گرفتن به خاطر مصرف دارو و زمان تجویز شده خودداری نمایند. چون بسیاری از بیماران پیوند کلیه دیابت دارند، روزه گرفتن ممکن است تاثیر منفی بر سلامت آن ها داشته باشد. بنابراین، ضروری است که این بیماران قبل از تصمیم گیری با پزشک مشورت نمایند.

بیماران مبتلا به بیماری کلیوی باید با پزشک تغذیه مشورت نمایند تا از محافظت کافی در برابر مسائل بالقوه هنگام روزه گرفتن اطمینان حاصل نمایند. بیماران کلیوی تمایل دارند از اهمیت حفظ یک رژیم سالم و متعادل در هنگام روزه چشم پوشی نمایند.

بیماران مبتلا به بیماری های کلیوی نباید از خوردن سحری اجتناب نمایند تا دچار ضعف بدنی نشوند و به خاطر داشته باشند که آن ها به کالری بیشتری نسبت به افراد سلامت احتیاج دارند.

بیماران کلیوی باید مراقب باشند که مقادیر بالایی از سدیم، پتاسیم و فسفر بویژه در طی ماه رمضان مصرف ننمایند سدیم به وفور در نمک است همانطور که پتاسیم در بعضی از سبزیجات مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی، و سبزیجات برگ سبز و بعضی میوه ها نظیر موز، پرتقال، انبه، خرما، زردآلو، هلو، و طالبی وجود دارد.

فسفر در لوبیا، نوشابه های کربناته، آجیل و محصولات لبنی یافت می گردد. بیمارانی که دارو های کاهش فسفر را مصرف می نمایند باید در طول غذا، نه قبل و یا بعد از خوردن، قرص ها را مصرف نمایند.

هر بیماری کلیوی احتیاج غذایی خاص خود را برای ماه رمضان دارد. اگر پزشکان روزه را برای بیماران مبتلا به دیالیز تایید نمایند، باید رژیم غذایی خود را در غذا های کم پروتیین حفظ نمایند تا از تحمیل بار اضافی بر روی کلیه ها اجتناب نمایند که می تواند منجر به نارسایی کلیه و افزایش اوره در سیستم آن ها گردد.

برعکس، بیماران دیالیز به افزایش جذب پروتیین، به ویژه پروتیین های حیوانی، به منظور جبران پروتئین از دست رفته در طول فرآیند دیالیز احتیاج دارند.

بیماران کلیوی باید دو تا سه لیتر مایعات در روز بنوشند اگر حجم ادرار آن ها نرمال باشد در غیر این صورت، آن ها باید مصرف مایعات را کاهش دهند تا از حفظ آب جلوگیری نمایند که می تواند بر قلب و ریه ها تاثیر بگذارد.

بیماران همودیالیز باید مراقب باشند که بیش از یک لیتر آب / مایعات پس از افطار برای جلوگیری از نگهداری آب که در غیر این صورت بر قلب و ریه ها تاثیر می گذارند، بنوشند. بیماران دیالیزی می توانند روزانه دو لیتر آب بخورند که بستگی به میزان از دست رفته در فرآیند دیالیز دارد.

آن ها باید از میزان مایعی که مصرف می نمایند مطلع باشند و مصرف شیرینی و غذا های چرب را کاهش دهند، چون بیشتر در معرض بیماری های قلبی و عروقی هستند.

بیماران کلیوی هنگام روزه باید از صرف زمان قابل توجه در خارج منزل در دمای بالا اجتناب نمایند و اضافه نمود که آن ها نیز باید از خوردن غذا های شور اجتناب نمایند.

منبع: ایسکانیوز