گردشگری، پلی میان ایران و ماچین

به گزارش آقای معلم، همکاری 25ساله ایران و چین این روزها ورد زبان است؛ برنامه جامعی که 7 فروردین 1400 به امضای وزرای خارجه دو کشور رسید و با نگاهی به متن منتسب به وزارت خارجه به بخشی می رسیم که حکایت از افزایش همکاری در حوزه گردشگری، میراث فرهنگی، صنایع دستی و باستان شناسی دارد.

گردشگری، پلی میان ایران و ماچین

با ما همراه باشید و با تور چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

بحث همکاری های توریستی و میراث فرهنگی بین دو کشور به صورت کلی و جزئی در چند بند و ضمیمه مطرح شده و در آنها بر تشویق سرمایه گذاری و توسعه منابع و زیرساخت های توریستی، توسعه سواحل مکران و مشارکت در ساخت شهرهای توریستی، تسهیل جذب توریست از دو کشور، توسعه محصولات و خدمات توریستی و پیشبرد همکاری ها در زمینه میراث فرهنگی و صنای دستی و... تاکید شده است.

پرداختن به حوزه توریستی و میراث فرهنگی در این حد گسترده این پرسش را پیش می آورد که چه اشتراکات فرهنگی یا ظرفیت همکاری در این زمینه وجود دارد که مسؤولان ارشد دو کشور عظیم ایران و چین را به سوی هدف گذاری در این حوزه سوق داده است.

از دیگر سو این دغدغه را پیش می آورد که ما چطور می توانیم از این فرصت به نحو احسن در مورد توسعه توریستی و اقتصادی و اشتغال زایی خود بهره برده و این فرصت را دو دستی در اختیار طرف چینی قرار ندهیم. در گزارش امروزمان به طور اجمال به این دو موضوع پرداخته ایم.

نگاهی که اخیرا در میان بعضی مردم ما و حتی مردم سایر نقاط جهان دیده می گردد این است که ایران برای حل بعضی مسائل خود سراغ چین رفته که نگاهی مایوسانه و منفی است، حال آنکه با دیدی مثبت می توان گفت ایران سراغ یک دوست باستانی، قدیمی و تاریخی خود رفته؛ دوستی که در طول تاریخ مسئله ای با آن نداشته و همیشه تعامل مثبت و همفکری و همدلی بین دو سرزمین شرقی جاری بوده است.

علی شهیدی، ایران شناس و استاد گروه زبان های باستانی دانشگاه تهران در این باره به ما می گوید: قدمت روابط دو کشور باستانی ایران و چین خیلی وسیع و کهن است، برخلاف روابط ایران با غرب که همیشه با تنش رو به رو بوده. رابطه با چین مثبت و توام با احترام متقابل و نزدیکی فکری و فرهنگی بوده، زیرا ایران در گستره تاریخی خود در بحث مرزهای فرهنگی و تمدنی در شمال شرق با چین همسایه و هم مرز بوده است، یعنی در سرزمینی که امروزه به آن آسیای میانه می گویند. در واقع جهان امروزه چین را با نامی می شناسد که ایرانیان قدیم بر آن نهاده بودند. ایرانیان قدیم به استان مرزی سین کیانگ، خُتن می گفتند. شهرهای تاریخی مشهور ما گرداگرد ختن واقع شده است مثل تورفان یا تورپان پایتخت مانویان در دوره ساسانی. یا شهر کاشغَر که بسیاری از دانشمندان ما به این پسوند نامی در طول تاریخ مشهورند و لقب آنها کاشغری است. کاشغر و تُرکان دو شهر کناره صحرای ختن هستند. ایرانیان قدیم به این سرزمین یعنی قسمت هم مرز با چین عظیم، چین می گفتند. این محدوده یک فرهنگ و زبان و اعتقادات مشترک ایرانی- چینی داشت. سرزمین پشت این چین کوچک یا چین ایرانی که سرزمین گسترده و وسیع تری بوده ماچین یا همان چین عظیم نامیده می شد. پس ایرانی ها به استان هم مرز و مشترک خودشان چین و به باقی آن سرزمین ماچین می گفتند. در قصه های ایرانی هم لفظ چین و ماچین زیاد به کار رفته است.

ایرانِ جذاب چینی ها

و اما نگرانی و دغدغه ای که این روزها دل فعالان توریستی و میراث فرهنگی کشورمان را به شور انداخته این است که مبادا فرصت بکر و عظیم توسعه در این بخش را با سوءمدیریت یا برنامه های غیرکارشناسی به چینی های زرنگ واگذار کنیم و البته چه کنیم که پایان کار انگشت حسرت به دندان نگزیم.

در حوزه توریستی، پلو زعفرانی، روسری زنان ایرانی، نان های عظیم، مردم خونگرم و مهمان نواز، سرزمین زیبا، مسجد صورتی، چشم های رنگی، قصه هزار و یک شب از جمله عباراتی است که به عقیده بعضی توریستان چینی تداعی نماینده ایران است. پیش از سفرT بیشترین جست وجوی اینترنتی چینی ها درباره مسجد نصیرالملک (شیراز)، تخت جمشید (استان فارس) و میدان امام (اصفهان) بوده است. بیشتر چینی ها پس از سفر به ایران اعلام نموده اند ایران بهتر از چیزی است که فکر می کردیم. اصفهان خیلی دوست داشتنی و شهر زنده ای است. میدان امام بعد از غروب با توجه به پیک نیک خانواده های ایرانی، جذابیت خاصی برای چینی ها داشته است. چین با افزایش4.5 میلیون توریست در سال 2000 به 150 میلیون در سال 2018، عظیم ترین بازار توریستی خارجی جهان محسوب می گردد. طبق آمار ارائه شده از سوی سازمان جهانی توریستی (UNWTO)، چین 227 میلیارد دلار یا 16 درصد از 1.7 تریلیون دلار مخارج توریستی بین المللی یعنی بیشترین سهم را به خود اختصاص داده است. توریستان چینی عظیم ترین و باارزش ترین بازدیدنمایندگان خارجی شهر ساحلی گلد کوست یکی از پربازدیدترین مقاصد استرالیا محسوب می شوند که در سال 2019 در این منطقه 1.6 میلیارد دلار خرج کردند. استرالیا در سال 2019 درمجموع میزبان 9.4 توریست بود که 7.96 میلیون آنها را شهروندان چینی با سود 21.95 میلیارد دلار تشکیل دادند. طبق اطلاعات ارائه شده از سوی شورای جهانی مسافرت و توریستی(WTTC)، چین به تنهایی 51 درصد از فراوری ناخالص مسافرت و توریستی منطقه آسیا و اقیانوسیه را در سال 2018 به خود اختصاص داده بود، و جالب آن که در اروپا هم فرانسه هر ساله میزبان دو میلیون توریست چینی است.

حواسمان باشد

محسن حاجی سعید، رئیس هیات مدیره کانون انجمن های صنفی کارگری راهنمایان توریستی سراسر کشور درباره بازار توریستی چین به ما می گوید: تمرکز روی چین به عنوان یکی از بازارهای هدف خیلی هم خوب است اما یادمان باشد توریستان چینی هم مثل توریستان آمریکایی آدم های دست به جیبی نیستند.

حاجی سعید در تشریح سخن خود اینگونه شرح می دهد: طبق آمار جهانی بالغ بر 100 میلیون نفر از جمعیت یک میلیارد و 439 نفری چین قابلیت سفر به کشورهای دیگر را دارند و در زمره افراد با وضع اقتصادی بسیار خوب قرار می گیرند. باقی جمعیت چین که توان اقتصادی کمتری دارند استرالیا را به عنوان نزدیک ترین و ارزان ترین مقصد سفر برای خود انتخاب می نمایند. بنابراین همان طور که این 100 میلیون چینی قابلیت سفر به سایر کشورها را دارند این پتانسیل جذب در ایران هم وجود دارد، اما چند نکته باید مورد توجه قرار گیرد نخست آن که اگر بازار توریستان چینی مدیریت نگردد آنها به خود خیلی اجازه خرج کردن در کشور مقصد سفر را نمی دهند. همچنین استعداد عجیبی در حذف دفاتر خدمات مسافرتی و راهنمایان کشورهای مقصد دارند. تور را در کشور خودشان با دفاتر خدمات مسافرتی خودشان می بندند یا از چینی های مقیم کشور مقصد یا چینی هایی که به آن کشور سفر نموده اند و نقاط توریستی آن را می شناسند به عنوان راهنما بهره می گیرند به عبارتی اجازه نمی دهند سودی عاید آژانس های مسافرتی و راهنماهای توریستی کشور مقصد گردد. او همچنین با اشاره به این که ذائقه چینی ها با غذاهای ایرانی و غذای سایر کشورها همخوانی چندانی ندارد، شرح می دهد: آنها خیلی خوب و زیاد غذا می خورند و تجربه نشان داده خوردن چند وعده غذای ایرانی مزاج آنها را به هم می ریزد و باید حتما در سفرشان آنها را چند وعده به رستوران چینی برد. همین امر سبب شده آنها در کشورهای مقصد حتی رستوران چینی احداث نمایند و غذای خود را هم در رستوران هایی با خدمه و سرآشپز چینی میل نمایند و در این زمینه هم کمترین سود عاید کشور مقصد گردد.

سرِ صنعت توریستی ایران بی کلاه نماند

با همه اینها که گفته شد اما بازار جذب توریست چینی در جهان داغ است و اگر قرار باشد ایران هم از این بازار بهره ببرد یا آن را در چشم انداز سند 25 ساله همکاری خود با چین ببیند مسؤولان باید حواسشان باشد که بستری فراهم گردد که دفاتر خدمات مسافرتی و راهنمای توریستی ایرانی و کلا بازار توریستی ایران سود این سفر عایدشان گردد. به عنوان مثال تورهای چینی ملزم شوند در ایران راهنمای محلی همراه خود داشته باشند که البته این موضوع در دستور کار انجمن صنفی راهنمایان بوده و در حال حاضر هم اجرا می گردد. از سویی باید این برنامه مطالعاتی وجود داشته باشد که ایران سالانه قابلیت جذب چند توریست چینی را دارد و بر اساس آن بسترسازی کند. فرضا اگر قرار به ساخت رستوران چینی هست باید این رستوران ها در چه شهرهایی و به چه تعدادی احداث شوند. خدمه و کارکنان و مدیران این رستوران ها باید ایرانی باشند و این که چه آموزش هایی ضروری است.

باید بازاریاب خوبی باشیم

رئیس هیات مدیره کانون انجمن های صنفی کارگری راهنمایان توریستی سراسر کشور یادآور می گردد که یک توریست چینی ممکن است تا 30 هزار یورو پول بلیت هواپیما پرداخت کند بنابراین خرید اجناس یا خدمات 1000دلاری یا چند هزار دلاری در سفر برای این توریست رقم خیلی زیادی نیست. اما همه اینها منوط به آن است که ما بازاریاب های خوبی باشیم و دفاتر خدمات مسافرتی ما بتوانند در بازار توریستی چین حضور داشته باشند.

حاجی سعید به این نکته هم اشاره می نماید که ارتباط با دوستانی که قبلا به ایران سفر نموده اند و خاطره خوبی از این سفر داشته اند و یا ارتباط کاری و دوستی با دوستان ایرانی و همچنین تبلیغات مثبت رسانه ها و نمایشگاه های فرهنگی بیشترین تاثیر مثبت برای سفر به ایران را در چینی ها دارد. به عبارتی آنها برخلاف اروپایی ها اهل سفر کوله پشتی تک نفره (بک پکیج) نیستند و جمعی سفر می نمایند و در سفر بسیار اهل عکاسی هستند. ادبیات شفاهی و دهان به دهان در انتخاب کشور مقصد بین چینی ها بسیار رایج است، طوری که اگر دوست یا خانواده شان از کشور مقصد تعریف کند به آن کشور سر می زنند. و بر خلاف توریستان اروپایی (که یک دفتر مسافرتی در ایران به راحتی با ایمیل، بسته سفری خود را ارسال می نماید و توریست پس از مطالعه با ایمیل پاسخ مثبت می دهد و بقیه روال کار پیش می رود) اصلا اهل اعتماد به ایمیل نیستند و این کار آژانس ها برای جذب توریستان چینی را سخت می نماید. بنابراین دفاتر خدمات مسافرتی باید بتوانند به وسیله شناخت فرهنگ و ادبیات جذب توریست چینی در بازار توریستی این کشور حضور داشته باشند و توریستان را جذب نمایند.

مریم اطیابی - ایران / روزنامه خبرنگاران

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 1 اردیبهشت 1400 بروزرسانی: 1 اردیبهشت 1400 گردآورنده: fansgholami.ir شناسه مطلب: 511

به "گردشگری، پلی میان ایران و ماچین" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "گردشگری، پلی میان ایران و ماچین"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید