نشانه های احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس که نادیده می گیریم - آقای معلم

احساس ناامنی یعنی چه؟

به طور خلاصه، احساس ناامنی به تجربه مطمئن نبودن از خود یا عدم اطمینان از درون خود گفته می گردد. این احساس اغلب از آسیب های حل نشده یا احتیاجهای برآورده نشده ناشی می گردد که منجر به یک شرایط درونی بیش هوشیاری شده و در آن در پی تأیید سایرین هستیم. بعلاوه اعمال خود را بیش از حد تجزیه و تحلیل می کنیم و به ارزش یا توانایی های خود شک می کنیم. حتی ممکن است در سناریوهای خاص یا در اطراف افراد خاص این احساس ناامنی را تجربه نموده یا آن را عمیق تر احساس کنید.

اگرچه ناامنی احساسی است که ما در درون خود تجربه می کنیم، اما مستقیماً بر نحوه تعامل ما با دنیا و با سایر افراد در زندگیمان تأثیر می گذارد. ناامنی می تواند ما را وادار کند در مواجهه با افراد و وقایع به جای این که از یک موضع محکم و با اطمینان عمل کنیم، واکنش منفی نشان داده یا ترس بر ما غلبه کند.

مهم ترین نشانه های احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس

نکته ای که در خصوص ناامنی وجود دارد این است که به انواع و اقسام راه های پنهان تحقق می یابد. در واقع، شما حتی ممکن است این احساس را در تعاملات روزمره با مردم تجربه کنید، ولی از آن اطلاع نداشته یا آن را تشخیص ندهید. مراقب بعضی از نشانه های احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس که خود را به شکلی نامحسوس نشان می دهند باشید.

1. عذرخواهی بیش از حد

از آنجایی که انسان ممکن است اشتباه کند، عذرخواهی کردن کاری است که همه ما باید در موقعیت مناسب خود انجام دهیم اما اگر متوجه شدید که خودتان یا شخص دیگری این کار را زیاد انجام می دهد، ممکن است ناشی از مسئله ای به نام احساس ناامنی باشد.

عذرخواهی بیش از حد می تواند نشان دهنده ترس از سربار بودن یا اشتباه کردن باشد. وقتی کسی بیش از حد عذرخواهی می نماید، ممکن است به ارزش ذاتی خود اعتماد نداشته و احساس می نماید باید خود را برای دیگران کوچک یا خوشایند جلوه دهد.

این رفتار اغلب کوششی ناخودآگاه برای حفظ آرامش و اجتناب از طرد شدن است. علاوه براین، از ترس اینکه اشتباه فرد ممکن است او را از فرد یا افرادی دیگر دور کند، در عذرخواهی کردن زیاده روی می نماید. بعلاوه ممکن است این سوال را ایجاد کند که آیا کار اشتباهی انجام داده که باعث عذرخواهی بیش از حد شده که منجر به تنش غیرضروری خواهد شد.

2. دشواری در پذیرش تعریف و تمجید

در حالی که احساس ناامنی ممکن است باعث عذرخواهی بیش از حد افراد گردد، بعلاوه تحقیقات نشان داده که می تواند باعث گردد فرد به تعریف و تمجیدهای دیگران بی اعتنا شده یا آن ها را نپذیرد.

ناتوانی در گفتن عبارت سپاسگزارم در هنگام تعریف و تمجید و احساس احتیاج به گفتن چیزی تحقیرآمیز، نشانه احساس ناامنی است. چنین واکنشی اغلب نشان می دهد که شما در پذیرش خود مشکل دارید.

3. احتیاج به تأیید از طرف دیگران

به طور مکرر در پی تأییدیه از سوی دیگران بودن یکی دیگر از نشانه های احساس ناامنی و عدم اعتماد به نفس است. این رفتار اغلب به صورت درخواست مکرر برای اطمینان خاطر یا بودن در پی جلب تحسین و تمجید دیگران ظاهر می گردد. این واکنش با گذشت زمان، می تواند روابط را تیره و تار کند زیرا دیگران ممکن است برای تشویق یا تأیید کردن بی خاتمه این فرد احساس فشار نمایند و چندان راحت نباشند. با اینکه جلب نظر مثبت دیگران به خود گاهی طبیعی است، اما تکیه بیش از حد بر آن می تواند نشان دهنده عدم اعتماد به تصمیمات، توانایی ها یا ارزش خود باشد.

4. انزوای اجتماعی

از سوی دیگر، ناامنی بعضی افراد ممکن است خود را به وسیله انزوا و گوشه گیری نشان دهد. اگر فرد از قضاوت شدن بترسد یا احساس کند به خود تعلق ندارد، احتمالاً خود را منزوی می نماید که این کار تنها احساس بی کفایتی را در درون او پرورش می دهد. انزوای اجتماعی ممکن است به شکل اجتناب کامل از اجتماعات گروهی یا خودداری از صحبت کردن در طول مکالمات در یک محیط گروهی باشد.

در این صورت افراد ممکن است فرصت های رشد خود را از دست بدهند زیرا احساس ناامنی آن ها را متقاعد می نماید که ناگزیر شکست خورده یا به عنوان فردی ناتوان تعیین خواهند شد و آن ها را در منطقه ها امن خود نگه می دارد.

5. اجتناب از ورود به چالش ها

اجتناب از چالش ها، حذف خود از موقعیت های سرنوشت ساز یا همواره محتاطانه عمل کردن، ساده ترین راه برای جلوگیری از شکست احتمالی است و البته سریع ترین راه برای جلوگیری از موفقیت در دراز مدت نیز محسوب می گردد. این اجتناب اغلب به عنوان احساس مفید و کاری بودن یا صرفاً لذت بردن از شرایط موجود به نظر می رسد اما اغلب می تواند نشان دهنده ترس از آسیب پذیری یا شکست باشد.

به این ترتیب این افراد ممکن است فرصت های رشد خود را از دست بدهند زیرا احساس ناامنی، آن ها را متقاعد می نماید که ناگزیر شکست می خورند یا به عنوان فردی ناتوان در معرض نمایش قرار می گیرند. بنابراین در منطقه ها راحتی خود باقی می مانند.

خواندنی ها

راز شاد بودن؛ 12 عادت که باید به برنامه روزانه تان اضافه کنید

6. جبران بیش از حد

جبران بیش از حد لطف دیگران نشانه ای پیچیده از احساس ناامنی است که در این مواقع اکثراً نقاط قوت یا دستاوردهای اغراق آمیز فرد، شک و تردیدهای او را می پوشاند. این کار ممکن است شبیه لاف زدن یا تسلط مداوم بر مکالمات در فرد باشد تا اطمینان حاصل کند که دیگران ارزش او را می بینند. هر چند این کار می تواند به طور موقت اعتماد به نفس را افزایش دهد، اما اغلب در طول زمان، دیگران را نسبت به او بیگانه می نماید و باعث ایجاد حس عدم تعادل در روابط می گردد. اگر این رفتار به طور مداوم ادامه یابد، می تواند احساس بی کفایتی را در فرد افزایش دهد و حتی باعث گردد که دیگران احساس ناراحتی نمایند.

7. کمال گرایی

شاید انجام کاری به بی نقص ترین شکل ممکن، مثبت به نظر برسد، اما اگر همیشگی و وسواسی باشد، نشانه ظریفی از ناامنی و عدم اعتماد به نفس به شمار می رود. کمال گرایی اغلب یک حس عمیق بی کفایتی را در فرد پنهان می نماید.

افرادی که با کمال گرایی دست و پنجه نرم می نمایند، معمولاً از انتقاد، شکست و طرد شدن می ترسند و معتقدند ارزش آن ها نه به ارزش ذاتی، بلکه به عملکرد بی عیب و نقص آن ها گره خورده است.

کمال گرایی می تواند منجر به ایجاد احساسی فلج نماینده از ناامنی و عدم اعتماد به نفس در افراد گردد. تا جایی که هیچ کاری انجام نمی دهند و به مقدار کافی احساس خوبی در زندگی ندارند.

8. حسادت و مقایسه خود با دیگران

حسادت و مقایسه مکرر خود با دیگران نشانه هایی از ناامنی اند که عزت نفس را تضعیف و روابط را تیره و تار می نماید. این رفتار اغلب شامل تمرکز بر چیزهایی است که دیگران دارند یا به آن دست می یابند که منجر به احساس بی کفایتی یا رنجش می گردد. این امر با گذشت زمان، می تواند چرخه ای از افکار منفی و نارضایتی در فرد ایجاد نموده و درک شخصی پیشرفت را سخت تر کند. این تمایلات اغلب از یک مبارزه عمیق تر با ارزش های خود و ترس از خوب نبودن ناشی می گردد.

9. راضی کردن همه

افراد دارای عدم اعتماد به نفس با سعی در راضی نگه داشتن همه افراد دیگر، احتیاجها و شادی دیگران را بر احتیاجهای خود ترجیح می دهند که اغلب با صرف هزینه شخصی زیادی همراه است. این رفتار ممکن است دلسوزانه به نظر برسد، اما نشان دهنده ترس از قطع ارتباط یا طرد شدن است.

ناامنی های پنهان اغلب منجر به بی میلی در بیان احساسات یا احتیاجها شده و می تواند چرخه ای از فاصله و سوء تفاهم بین افراد ایجاد کند.

نشانه های پنهان احساس ناامنی چه تأثیری در زندگی دارد؟

احساسات پنهان ناامنی می توانند اغلب بدون اینکه شخص متوجه اندازه کامل تأثیر آن ها باشد، بی سر و صدا بر هر زمینه ای از زندگی تأثیر بگذارند. این نشانه های پنهان از تیره شدن روابط شخصی گرفته تا تضعیف اعتماد به نفس در محیط کاری و تأثیرگذاری بر عزت نفس می توانند موانعی برای ارتباط واقعی و رشد شخصی در افراد ایجاد نمایند.

این نشانه ها می توانند به طرق مختلف مانند ایجاد فاصله های عاطفی و بی میلی از آسیب پذیر بودن با شخصی دیگر یا به وسیله میل اجباری برای اثبات خود در روابط ظاهر شوند. این نشانه ها اغلب منجر به بی میلی در برقراری ارتباط آشکار با احساسات یا احتیاجها شده و می تواند چرخه ای معیوب از فاصله و سوء تفاهم ایجاد کند.

راه های افزایش اعتماد به نفس و مقابله با احساس ناامنی

برطرف کردن احساس ناامنی احتیاجمند خودآگاهی، صبر و تمایل به ایجاد تغییرات معنادار است. اگر هر یک از نشانه های عدم اعتماد به نفس که در بالا ذکر شد به نظرتان آشنا می رسد، چندین راه وجود دارد که می توانید برای مقابله با آن ها انجام دهید. بعضی از این موارد عبارت اند از:

• خودآگاهی را در اولویت قرار دهید: تمرین کنید که افکار و رفتارهای خود را بدون هیچ قضاوتی مشاهده کنید. ثبت افکار و احساسات در یک دفترچه یادداشت یا تمرین کردن خودآگاهی می تواند به شما یاری کند تا تشخیص دهید که چه زمانی ناامنی ها به وجود آمده و به شما امکان می دهد برای هر موقعیت واکنش مناسبی داشته باشید.
• قدردانی از خود را تمرین کنید: هر روز کوشش کنید تا بابت چیزهایی که دارید از خود سپاسگزار باشید. این کار می تواند تمرکز شما را از ناامنی هایتان منحرف کند و فکریت مثبتی را در شما پرورش دهد. نتایج مطالعات کارشناسان، ارتباط مستقیمی بین قدردانی و عزت نفس پیدا نموده اند.
• افکار و صحبت های منفی در خصوص خود را مهار کنید: به مرور باورهای منفی خود را به چالش بکشید. از خود بپرسید که آیا دوست دارید دیگران نیز در خصوص خودشان این گونه صحبت یا فکر نمایند، یا خیر. افکار بی فایده را رها نموده و آن ها را با افکار مثبت جایگزین کنید. یادگیری اینکه خود را در زمان حال مستقر کنید، می تواند اندازه مرور گذشته را کاهش دهد زیرا مرور گذشته فکر شما را درگیر و محدود خواهد نمود.
• کمتر مقایسه کردن خود با دیگران: کاهش تمایل به مقایسه خود با دیگران از جمله در رسانه های اجتماعی، در محیط های کاری و در محافل اجتماعی.
• عشق ورزیدن به خود را تمرین کنید: به خود اجازه استراحت دهید، نسبت به خود بی رحم نباشید و مسیرهایی را انتخاب کنید که با ارزش های شما همسو باشد. تمرین عشق ورزیدن به خود حس شایستگی را در شما تقویت نموده و به شما یادآوری می نماید که داشتن نقص بخشی از انسان بودن است.
• در پی حامی باشید: احاطه کردن خود با افراد حامی و دلسوز می تواند نشاط را در شما تقویت کند. در کنار افرادی باشید که در روزهای سخت در کنار شما باشند و بعلاوه بتوانید به وسیله آن ها ویژگی های مثبت خود را بروز دهید.

خواندنی ها

چگونه خود را برای سحرخیزی تربیت کنیم؟

کلام آخر

به یاد داشته باشید که هر فرد در نهایت باید به خودش تکیه کند و منتظر عوامل بیرونی نباشد. ارزش خود را نمی توانید صرفاً بر اساس تأیید دیگران و منابع خارجی محک بزنید زیرا دیدگاه دیگران فکرشده و ثابت نیست و ممکن است تغییر کند.

اگرچه نشانه های ناامنی و عدم اعتماد به نفس گاهی اوقات پنهان و به ظاهر بی ضرر هستند، اما می توانند به طرز ماهرانه ای نحوه دید ما از خود را شکل دهند و بر نحوه تعامل ما با دنیا تأثیر بگذارند. با شناخت الگوهای این طرز فکر و برداشتن گام هایی برای برطرف آن ها، می توانیم اعتماد به نفس را به طور عمیق تری در خود پرورش دهیم، روابط خود را بهبود بخشیم و در نهایت زندگی رضایت بخش تری داشته باشیم.

منابع

https://www.verywellmind.com/subtle-signs-of-insecurity-8763764