تصاویری از ماچو پیچو قبل از تبدیل شدن به یک جاذبه مهم گردشگری - آقای معلم

در سال 1945 ویرانه های اینکا هنوز بکر و آرام بود و به وسیله جمعیت کثیری از گردشگران تهدید نمی شد. اینکه بخواهیم بگوییم ماچو پیچو در 24 جولای سال 1911 کشف شد شاید زیاد درست نباشد، چون حتما قبلا کسی آن جا بوده که آن ها را قبل از ویرانی ساخته است. با این حال هیرام بینگهام مورخ دانشگاه ییل آمریکا در این روز از این مکان تاریخی بالا رفت (البته یک کشاورز محلی به نام ملچور ارتیگا راهنمای او بود و پسر جوان دیگری به نام پابلیتو آن ها را همراهی می کرد).

ماچو پیچو، یکی از عجایب هفت گانه دنیا، شهری است که با دیوارهای سنگی و سبک معماری اینکاها در کوه های آندز پرو در سال 1450 میلادی ساخته شده است که هنگام فتح آن به وسیله اسپانیایی ها کاملا متروکه شد. ویرانه ای که بینگهام در آن روز دید (او فقط قسمتی از این ویرانه ها را مشاهده کرد) از قرن 15 میلادی در آن جا وجود داشت، زمانی که مردم اینکا آن جا شهری بنا کردند که دلایل ساخت آن هنوز هم مورد بحث کارشناسان و مورخان است. بعضی ها باور دارند این شهر خلوتگاه سلطنتی امپراتور پاچاکوتی و همراهان وی بود، در حالی که بعضی دیگر معتقد هستند این مکان معبدی بود که برای بزرگداشت منظره آسمانی این منطقه ساخته شده است.

به هر حال علت ساخت ماچو پیچو هرچه که بود، اعلام وجود چنین مکانی به همه مردم دنیا از سوی بینگهام نتایج مختلفی به همراه داشت. از یک سو تاریخ و گذشته فریبنده و منظره ها خیره نماینده ای برای نسل ها فراهم شده بود تا آن ها را کشف نمایند، و از طرف دیگر هجوم گردشگران به این منطقه (حدود یک میلیون بازدیدنماینده در سال) خطر و تهدیدی جدی محسوب می شد که ممکن بود باعث تخریب چنین مکانی گردد.

زمانی که در سال 1945 Frank Scherschel با دوربین خود به ماچو پیچو و منطقه ها اطراف آن رفت، این مکان هنوز دچار فرسایش و تخریب نشده بود. تصاویر او بسیار آرام و باشکوه، عاری از حضور بشر و آمیخته با احساس وحشت هستند که از حضور در به جای مانده های یک شهر باشکوه به انسان دست می دهد.