افزایش فساد مالی ریشه در ناکارآمدی دستگاه های نظارتی - آقای معلم

یوسف محنت فر در گفت وگو با خبرنگاران با اشاره به اینکه مسائل و معضلات بسیارزیادی در اقتصاد ایران وجود دارد که بر فرایند رشد و توسعه مالی تاثیر گذاراست، اظهارکرد: یکی از عوامل بسیار خطرناک و تاثیرگذار فساد مالی است،هرچند فساد مالی در همه جهان به طور نسبی وجود دارد.

وی با بیان اینکه وجود فساد درهربخشی ازاقتصاد مانع رشد آن بخش می گردد، توضیح داد: اقتصاددانان معتقدند که فساد مهم ترین مانع پیشرفت و توسعه بخش های مالی هر کشوری است.

عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه مازندران با اشاره به اینکه فساد می تواند سیاست های دولت را بی تاثیر و برخدمات دولت و همچنین بر آرمان و اهداف آن ضرر وارد کند،گفت: هرچند فساد را گاها به نقض قوانین در جهت فایده و سود شخص،گروه ویا دسته تلقی می نمایند اما معنی واقعی و دقیق تر فساد مالی، کوشش در جهت انحراف منابع و منافع ملی است.

محنت فر ادامه داد: اساسا فساد زمانی ایجاد و رواج پیدا می نماید که نظام مالی رایج و معمول امکان تصمیم گیری فردی و اداری را در موارد سودآوری فراهم می سازد.

وی اضافه نمود: یعنی گروه ها و افراد به دنبال منفعت فردی و گروهی خود هستند و این منفعت طلبی تصمیم سازی های اقتصاد را به انحراف می کشاند و یا آن ها را خنثی و بی اثر می نمایند.

عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه مازندران یادآورشد: البته ناکارآمدی دولت و دستگاه های نظارتی سبب افزایش فساد مالی می گردد و در نهایت با فرایند نبود کنترل در دستگاه های مجری این فرایند به بالاترین سطح خود می رسد.

وی با اعتقاد به اینکه فساد و ایجاد فساد به سه روش ممکن است،یادآورشد: ایجاد نظام های مالی که به جای رقابت و آزادی مالی معیارهای اداری و دیوان سالاری را مبنای فعالیت مالی خود قرار می دهند یکی از دلایل ایجاد فساد مالی است.

محنت فر با بیان اینکه ساز و کارهایی که با وضع مقررات یا دادن قدرت دلخواه به مقامات و مامورانی خاص امکان همراهی و توجه ویژه ای را برای گروهی از صاحبان کسب و کار فراهم می سازند مانند (انواع مجوزها،موافقت های اصولی،اهدا وام ها و تسهیلات ریالی و دلاری، واگذاری زمین های دولتی و غیره) نیز از دیگر عوامل ایجاد فساد مالی است، توضیح داد: به علاوه شدت یافتن فساد در اثر فقر و تهیدستی در جامعه زمینه فساد را در بطن اجتماع افزایش می دهد.

عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه مازندران با اشاره به اینکه بدترین نوع فساد در اقتصاد یک کشور همراهی دستگاه های اجرایی و حاکمیتی با صاحبان قدرت و ثروت است، بیان نمود: معمولا در جامعه ای که ماموران و متصدیان در نظام حاکمیتی یک کشور با ایجاد فساد و با مفسدان مالی همراهی واز فساد مالی چشم پوشی نمایند اوضاع مالی، سیاسی،اجتماعی،فرهنگی تحت تاثیر قرارمی گیرد و حتی مبارزه با این معضل کار سخت و گاها بی نتیجه خواهد بود.